Prawo do bycia zapomnianym we włoskim systemie prawnym, autor: Pietro Falletta

Streszczenie: We Włoszech prawo do bycia zapomnianym jest uregulowane w kodeksie ochrony danych osobowych. Opiera się ona na poszanowaniu praw i podstawowych wolności oraz ochronie godności ludzkiej, a w szczególności na poszanowaniu dyskrecji i prawa do ochrony danych osobowych. Ponadto, pociąga to za sobą zgodność przetwarzania danych osobowych w oparciu o kryteria proporcjonalności do celu, konieczności i stosowności. Legalne przetwarzanie danych osobowych zależy od równowagi między sprzecznymi prawami i interesami, co pozwala określić to, co nieadekwatnie zostało określone jako prawo do bycia zapomnianym. W rzeczywistości odpowiada ona wymogowi "niezmieniania wewnętrznie lub zewnętrznie własności intelektualnej, politycznej, społecznej, religijnej, ideologicznej, zawodowej" jednostki w określonym kontekście historycznym.

Wykonując te przepisy kodeksu, sądy włoskie zajęły stanowisko odważniejsze niż Trybunał Sprawiedliwości w sprawie Google Spain, ponieważ nie wymagają po prostu usunięcia danych (a jeszcze lepiej usunięcia linków prowadzących do nich), ale wymagają również aktualizacji danych w celu odzwierciedlenia prawdy. Celem jest wzmocnienie prawa do informacji, a jednocześnie ochrona danych osobowych.

Prawo do bycia zapomnianym zostało ostatnio wdrożone w szczególnym kontekście, dotyczącym aktów prawnych parlamentu włoskiego. Obie izby, na wniosek organu sądowego i organu ochrony danych, przyjęły pod koniec 2013 r. szczegółowe rozporządzenie dotyczące "procedur, których należy przestrzegać w odniesieniu do danych osobowych zawartych w aktach parlamentarnych". W obu przypadkach prawo do bycia zapomnianym może być wykonywane w odniesieniu do danych szczególnie chronionych, danych dotyczących postępowania sądowego lub danych dotyczących nieletnich, zawartych we wszystkich aktach parlamentarnych z wyjątkiem aktów komisji śledczych. Instrumenty te pozwalają na pewien stopień jednorodności między procedurami obu izb, choć nadal istnieją znaczne różnice, zwłaszcza w odniesieniu do pytań parlamentarnych.

Streszczenie: We Włoszech prawo do bycia zapomnianym jest regulowane przez Kodeks ochrony danych osobowych; jest ono związane z poszanowaniem podstawowych praw i wolności oraz godności osoby, przede wszystkim dyskrecji i prawa do ochrony danych osobowych. Ponadto, opiera się na zgodności przetwarzania danych osobowych z kryteriami proporcjonalności, konieczności, przydatności, które nie wykraczają poza zamierzony cel. Zgodne z prawem przetwarzanie danych osobowych zależy od równowagi między przeciwstawnymi interesami i prawami, co pozwala określić, co zostało niewłaściwie zdefiniowane jako prawo do zapomnienia, które spełnia wymóg "niezniekształcania lub zmieniania na zewnątrz intelektualnego, politycznego, społecznego, religijnego, ideologicznego, zawodowego dziedzictwa" jednostki w określonym kontekście historycznym.

Stosując te przepisy kodeksu, orzecznictwo włoskie przyjęło bardziej zaawansowane stanowisko niż to, które zajął Trybunał Sprawiedliwości w sprawie Google Spain, ponieważ nie narzuca prostego usuwania danych (lub, lepiej, deindeksacji linków, pod którymi się znajdują), ale przewiduje aktualizację tych danych w celu zapewnienia ich pełnej prawdziwości, zmierzając w ten sposób, z jednej strony, do większego wzmocnienia prawa do informacji, a z drugiej strony, do ochrony danych osobowych.

Niedawne i szczególne zastosowanie prawa do bycia zapomnianym dotyczy aktów parlamentu włoskiego. Obie izby - na wniosek władzy sądowniczej i Rzecznika Ochrony Danych - przyjęły pod koniec 2013 r. specjalną dyscyplinę dotyczącą "procedur, których należy przestrzegać w odniesieniu do danych osobowych zawartych w aktach parlamentarnych". W obu przypadkach prawo do bycia zapomnianym może być wykonywane w odniesieniu do danych wrażliwych lub sądowych lub danych osób niepełnoletnich zawartych we wszystkich aktach parlamentarnych, z wyjątkiem aktów parlamentarnych komisji śledczych. Teksty te opierają się na podobnych procedurach obowiązujących w obu izbach, nawet jeśli istnieją znaczne różnice, zwłaszcza w odniesieniu do kwestii parlamentarnych.

Pietro Falletta jest profesorem prawa informacji, komunikacji i Internetu na Uniwersytecie LUISS w Rzymie. Jest również profesorem prawa administracyjnego na Uniwersytecie w Molise. Był doradcą prawnym w Biurze Antydyskryminacyjnym przy Urzędzie Premiera Włoch oraz doradcą prawnym w Ministerstwie Środowiska. Jego badania koncentrują się na prawie publicznym, komunikacji elektronicznej, informacji o środowisku i prawach podstawowych w sieci.